- ilan-qurbağa
- 1. top. Cürbəcür sürünən heyvanlar; həşərat.2. sif. dan. məc. Pis, oxunması mümkün olmayan, cızma-qara, anlaşılmaz. İçəridən ilan-qurbağa xətti ilə yazılmış qəribə yazılar meydana çıxdı. S. Rəh..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ilan-qurbağa
Look at other dictionaries:
ilan — is. 1. Bədəni uzun və qıvrılan ayaqsız, adətən zəhərli dişləri olan sürünən heyvan. Zəhərli ilan. Xallı ilan. – İlanın ağına da lənət, qarasına da lənət. (Məsəl). . . Ağabala dərviş gürzə ilanları bazar dalına töküb oynadırdı. Ə. Q.. <Eyvaz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nəcisul’eyn — ə. islam dininə görə murdar sayılan heyvanlar (it, donuz, ilan, qurbağa və s.) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
haçadil(li) — sif. Dili haça şəklində olan, dilinin ucu yarıq olan (ilan, kərtənkələ, qurbağa və s. haqqında). Qədimdən bizim eldə sınanmış bir məsəl var; «Ulduz görməsə ölməz haçadilli ilanlar». R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
